Po to, by w lepszy i wyraŸniejszy sposób oddzia³ywaæ na czytelnika oraz jeszcze bardziej ustrukturyzowaæ dokumenty WWW, czêsto stosuje siê wyliczenia. Do tego celu specyfikacja HTML przewiduje piêæ obiektów:
Zacznijmy od elementów <OL> oraz <UL>. Oto przyk³ad kodu ANSI:
<HTML> <HEAD> <TITLE>Listy</TITLE> </HEAD> <BODY> <H3>Lista nienumerowana</H3> <UL> <LI>nienumerowana <UL> <LI>lista <UL> <LI>w ró¿nych <UL> <LI>odmianach </UL> </UL> </UL> </UL> <HR> <H3>Lista numerowana</H3> Wymagania uczestnictwa w kongresie WWW: <OL> <LI>ukoñczone 18 lat <LI>doœwiadczenie w dziedzinie WWW <LI>znajomoœæ jêzyków (do wyboru): <OL TYPE=a> <LI>angielskiego <LI>niemieckiego </OL> </BODY> </HTML>
Jak widaæ, ka¿da lista sk³ada siê z ograniczników (na przyk³ad <UL>...</UL>), jak równie¿ z tzw. wyliczników kolejnych elementów <LI>. Zaraz po symbolu otwarcia (<UL> lub <OL>) musi zostaæ umieszczony element <LI>.
Sposób prezentacji kolejnych zag³êbieñ w listach
Z powy¿szego przyk³adu wynika równie¿, ¿e ca³¹ listê lub pojedynczy element mo¿e charakteryzowaæ parametr TYPE, który okreœla sposób
przedstawiania listy. W przypadku list nienumerowanych, dostêpne s¹ trzy opcje: disc (domyœlna), circle oraz square.
Jeœli rozpatrujemy listy numerowane, mamy ich piêæ typów: 1 (1,2,3...), A (A, B, C...), a (a, b, c...), I (I, II, III...) oraz i (i, i, iii...). Ponadto dla list typu <OL> mo¿na dodatkowo u¿yæ atrybutu START w celu ustalenia wartoœci, od jakiej rozpocznie siê wyliczanie (wartoœæ ta podawana jest wy³¹cznie w postaci numerycznej). Natomiast za pomoc¹ atrybutu VALUE niejako „na sztywno" przydziela siê numery wybranym elementom.
Warto tak¿e zauwa¿yæ, ¿e istnieje mo¿liwoœæ swobodnego kszta³towania struktury list poprzez ich podzia³ na podlisty. Kolejne podlisty s¹ wyœwietlane z coraz wiêkszym wciêciem oraz dodatkowo dla list nie numerowanych zmieniane s¹ symbole wyliczenia w kolejnych poziomach. Ka¿de wpisanie nowego symbolu otwarcia listy (<UL> lub <OL>) powoduje utworzenie podlisty, a umieszczenie (</UL> lub </OL>) jej zamkniêcie.
Elementy <MENU> oraz <DIR> praktycznie nie ró¿ni¹ siê niczym od list nienumerowanych. Oba elementy zwykle stosuje siê je do zwiêkszenia czytelnoœci kodu.
Co innego mo¿emy powiedzieæ o listach definicji. Tutaj, zamiast symbolu lub cyfry mo¿na stosowaæ wyrazy lub grupy wyrazów. Aby otrzymaæ tak¹ listê, nale¿y
zastosowaæ etykietê <DL>. Sk³ada siê ona jeszcze z dwóch dodatkowych elementów, mianowicie <DT> (definition term) oraz <DD> (data definition). W celu
oszczêdzenia d³ugich wyjaœnieñ zaprezentujemy nastêpuj¹cy przyk³ad:
<html> <head><title></title></head> <body> <dl> <dt>CD-ROM<dd>Datenspeicher, dessen Aussehen einer normalen Musik-CD entspricht <dt>Streamer<dd>Datenspeicher, der häufig zum Sichern von Daten benutzt wird. <dt>Hard disk<dd>Datenspeicher, der zum ständigen Arbeiten benutzt wird. </dl> </body> </html>
Jako wynik otrzymujemy dokument prezentowany w oknie przegl¹darki Netscape.
Przyk³ad prostej listy definicji